Prof. Albert Bartoszewicz (1942-2001)
Wybitny slawista polski, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, doktor honoris causa Uniwersytetu Kaliningradzkiego.
W latach 1974-1992 był związany z Uniwersytetem Warszawskim; kierował Zakładem Języka Rosyjskiego
(1974-1981), na Wydziale Rusycystyki, Slawistyki i Lingwistyki Stosowanej był kolejno prodziekanem (1975-1977)
i dziekanem (1977-1981). W 1980 został profesorem nauk humanistycznych, w 1981 profesorem zwyczajnym. Jednocześnie na drugim etacie pozostawał od 1974 związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Olsztynie; w 1992 przeszedł na etat podstawowy na olsztyńską uczelnię, gdzie był kierownikiem Katedry Słowiańszczyzny Wschodniej (1993-1994), następnie Katedry Językoznawstwa Słowiańskiego (1994-1999), a już po przekształceniu Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Uniwersytet Warmińsko-Mazurski dyrektorem Instytutu Słowiańszczyzny Wschodniej (2000-2001), a także Dziekanem Wydziału Humanistycznego (1996-1999).
Prof. Bartoszewicz zapisał się w historii nauki olsztyńskiej jako organizator kontaktów z Kaliningradem. W 1985 zainicjował Międzynarodową Konferencję Slawistyczną w Olsztynie, kontynuowaną w kolejnych latach, z udziałem uczonych kaliningradzkich. Recenzował rozprawy doktorskie slawistów rosyjskich i zamieszczał ich publikacje
na łamach redagowanych przez siebie pism, sam również ogłaszał prace w periodykach rosyjskich. Organizował wymianę studencką między Olsztynem a Kaliningradem. Z jego inicjatywy ruszył na Uniwersytecie Kaliningradzkim lektorat języka polskiego, a później powstała Katedra Języków Słowiańskich (z wiodącą rolą języka polskiego).
W 1997 jako pierwszy Polak został wyróżniony doktoratem honoris causa Uniwersytetu Kaliningradzkiego. Pośmiertnie uhonorował go również Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, nadając jego imię sali posiedzeń Rady Wydziału Humanistycznego.
